Doorgaan naar hoofdcontent

Week van het Zeeuwse Boek: Filosofisch café - De Klimaatparadox

Zeeuwse Boek, Filosofisch café, Klimaatparadox
Peter van Druenen, auteur van De Klimaatparadox, zal deze middag in gesprek gaan over zijn laatste boek (met o.a. Ira von Harras, directeur Zeeuwse Milieu Federatie en Jaap Hanekemp, scheikundige en theoloog). “Het in toom houden van de wereldwijde bevolkingsgroei was in 1972 het belangrijkste thema in het Rapport van de Club van Rome, maar is in de decennia daarna uit de discussie verdwenen. De zoektocht naar het antwoord op de vraag hoe dat zo gekomen is, levert een ongemakkelijke waarheid op. De exponentiële groei van de wereldbevolking is in haar consequenties immers nog steeds de belangrijkste motor van klimaatverandering. Het inperken ervan vereist een bredere blik dan alleen die van geboortebeperking: we zullen het vooral moeten hebben over onze natuurlijke, maar in de kern destructieve neiging om tegen elke prijs mensenlevens te redden en te verlengen. Wanneer we daarover niet willen praten, resteert ons slechts één alternatief: we leggen ons erbij neer dat de wereldbevolking onstuimig zal blijven groeien én dat het klimaat zich voorbereidt op een apocalyptisch tegenoffensief. Tegelijkertijd moeten we alle beschikbare middelen inzetten om onszelf in veiligheid te brengen.”

In zijn nieuwste boek De Klimaatparadox plaatst historicus Peter van Druenen het klimaatdebat in historisch perspectief. Hij noemt een aantal denkers die al eeuwen geleden de uiterste consequenties van bevolkingspolitiek wisten te benoemen en daarom nog steeds worden verketterd. In zijn met verrassende inzichten onderbouwde argumentatie kiest hij voor een pragmatische positie tussen gelovigen en ontkenners.

Deze middag zal hij de conclusies uit zijn boek vergelijken met die van Peter Sloterdijk in diens laatste bundel Wat gebeurde er in de 20e eeuw? Volgens Sloterdijk is het de hoogste tijd om een ultieme list te bedenken om uit het vastgelopen klimaatdebat te geraken: de list van de rede die uiteindelijk een ecologisch evenwicht moet gaan opleveren en tot doel heeft de strijd om te buigen in een vredesproces. Het debat dienst volgens hem naar twee kanten te worden aangepast: (1) het moet uit het moeras van meningen worden getrokken en (2) het moet worden ontdaan van hartstochten en particuliere belangen. Pas wanneer deze zuiveringen hebben plaatsgevonden kan “die onwaarschijnlijkheid die men wetenschappelijke objectiviteit noemt, tot norm en habitus van de theorie worden verheven.”

Datum:  vrijdag 2 november
Locatie: Brasserie de Drvkkery, Markt 51, Middelburg
Aanvang: 16.00 uur
Inloop: 15.30 uur
Entree: €5,-

Kaartverkoop: kaarten zijn te koop in de Drvkkery en online via www.drukkerijmiddelburg.nl/tickets

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Recensie in De uil van Minerva

Het is jammer dat Thierry Baudet de 'Uil van Minerva' heeft misbruikt voor zijn overwinningsspeech uit 2019. Het begrip heeft daardoor een bijklank gekregen die - op zijn zachtst gezegd - niet als positief kan worden gekwalificeerd. In de Griekse mythologie vergezelt deze vogel Pallas Athena, de godin van de wijsheid en was daarmee een symbool voor kennis en wijsheid. De Uil van Minerva is ook een Nederlandstalig tijdschrift voor geschiedenis en wijsbegeerte van de cultuur, uitgegeven onder auspiciën van de Universiteit van Gent. In de vierde editie van jaargang 32 staat een zeer uitgebreide, onderbouwde en op onderdelen behoorlijk kritische recensie van milieuwetenschapper Stijn Neuteleers over  mijn De Klimaatparadox :  De Klimaatparadox Het thema van de bevolkingsgroei speelt een vreemde rol in het milieudebat. Enerzijds rust er een zeker taboe op: er is geen echt debat over dit thema binnen milieukringen. Dit is voor van Druenen het startpunt van zijn analyse en tegel...
Een reactie posten
Meer lezen

Las ook Midas Dekkers 'De Klimaatparadox'?

Vorige week dacht ik na het zien van de documentaire 'The Planet of the Humans' dat de maker Michael Moore mijn boek-essay 'De Klimaatparadox' had gelezen. Dat was natuurlijk niet zo, want het boek is niet in Engelse vertaling verschenen. Deze week lag de oorsprong van een nieuw déjà vu dichter bij huis: bioloog Midas Dekkers benoemt de te omvangrijke en teveel consumerende wereldbevolking als een van de grotere problemen van deze tijd en als medeveroorzaker van de huidige coronacrisis: "Waar te veel mensen worden geboren, moeten genoeg mensen sterven. Niet als straf van God, maar als gevolg van de manier waarop Moeder Natuur haar huishouden bestiert". En dat was precies het hoofdonderwerp van 'De Klimaatparadox'. Mijn stelling ging nog iets verder: de bevolking groeit zo snel omdat we alsmaar ouder willen worden en steeds banger zijn geworden voor de dood van onszelf en die van anderen: "Wij voeden het monster dat de aarde uiteindelijk om z...
Een reactie posten
Meer lezen

Krijg nou niks: Sylvain Ephimenco heeft ook eindelijk De Klimaatparadox' gelezen:

[Het lijk in de kast] We hebben de recente film 'A life on our planet' van David Attenborough niet nodig om te weten hoe de zaken erbij staan: beroerd en het wordt steeds erger." Zo begint de heldere en waardevolle bijdrage van lezer Pier Bergsma over beperking van de bevolkingsgroei (Opinie, dinsdag). Ik had toevallig net op Netflix het alarmsignaal van bioloog en natuurfilmer David Attenborough (1926) zien en horen loeien: als extreem uidijende soort die afkoerst op de zesde massa-extinctie 'hebben we de wereld verwoest' zei hij. Maar deze film is niet alleen kommer en kwel. De 94-jarige Attenborough eindigt met een optimistische noot: niets is nog verloren want met duurzame energiebronnen, herbebossing en plantaardig voedsel kunnen we hopen op een grondige restauratie van onze planeet. Er is ook iets in zijn film dat opmerkelijk genoemd mag worden: Attenborough legt de link met overbevolking als het gaat om de vernietigingen die de mens aan zijn leefomgeving aan...
Een reactie posten
Meer lezen