Toeval of niet: nog geen twee weken na de verschijning van het opzienbarende essay De Klimaatparadox van Peter van Druenen strijden twee nieuwsfeiten om de aandacht: de sterkere stijging van de zeespiegel en de snellere groei van de Nederlandse bevolking. Het laatste haalde gisteren zelfs de Algemene Politieke Beschouwingen in de Tweede Kamer. Wat opviel: de twee problemen werden direct geprojecteerd op de Nederlandse situatie en versmald tot de oplossingsrichtingen waarover we het al jaren hebben: de zee kan worden tegengehouden met hogere dijken en de overbevolking door iets te doen aan de immigratie. Nergens werd een verband gelegd tussen beide problemen. Nergens ook werd iets gezegd over de oorzaken. Nergens had iemand het over de wereld buiten Nederland.
In De Klimaatparadox doet historicus Peter van Druenen dit wél. De wereldwijde bevolkingsgroei, die vooral wordt veroorzaakt door de snel stijgende gemiddelde leeftijd, is een thema dat nauwelijks nog aan de orde komt. In combinatie met de groeiende welvaart in alle delen van de wereld is dit de grootste motor van klimaatverandering. In de huidige toonaangevende toekomstmodellen wordt dit verschijnsel zwaar onderschat. Volgens Van Druenen is dit de oorzaak van het feit dat de prognoses over de stijging van de zeespiegel en de groei van de wereldbevolking bijna jaarlijks moeten worden bijgesteld.
In De Klimaatparadox doet historicus Peter van Druenen dit wél. De wereldwijde bevolkingsgroei, die vooral wordt veroorzaakt door de snel stijgende gemiddelde leeftijd, is een thema dat nauwelijks nog aan de orde komt. In combinatie met de groeiende welvaart in alle delen van de wereld is dit de grootste motor van klimaatverandering. In de huidige toonaangevende toekomstmodellen wordt dit verschijnsel zwaar onderschat. Volgens Van Druenen is dit de oorzaak van het feit dat de prognoses over de stijging van de zeespiegel en de groei van de wereldbevolking bijna jaarlijks moeten worden bijgesteld.
Reacties
Een reactie posten