Doorgaan naar hoofdcontent

Oltmans, W., Grenzen aan de groei

Oltmans, W., Grenzen aan de groei
Oltmans, W., Grenzen aan de groei (1974), deel 1
Oltmans, W., Grenzen aan de groei (1974), deel 2

In zijn tweedelige interviewbundel Grenzen aan de groei uit 1973 en 1974 sprak de journalist Willem Oltmans met 125 wetenschappers en wereldleiders over de onderzoeksuitkomsten van Meadows. Onder de geïnterviewden vinden we, naast de oprichters van de Club van Rome King en Peccei, illustere namen als Oe Thant, Jan Tinbergen, Margaret Mead, Sicco Mansholt, Claude Lévi-Strauss, Noam Chomsky, Herbert Marcuse en Indira Gandhi. Oltmans was een van de journalisten geweest die al in 1971 ruchtbaarheid had gegeven aan de inhoud van het onderzoek. In een van de interviews ondernam Oltmans een geslaagde poging af te rekenen met het linkse bezwaar dat de Club van Rome een eliteclub zou zijn. Wetenschapper Adam Schaff, geconfronteerd met een enigszins suggestieve vraag – Oltmans had het over de ‘zogenaamde progressieve publiciteitsmedia in het Westen’ – vond dit soort commentaren ongefundeerd en primitief en wees erop dat de grote revolutionairen uit de geschiedenis vaker uit de elite afkomstig waren.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Schrijver Jan Van Toortelboom bezoekt lezing over De Klimaatparadox en schrikt

Donderdag 17 januari 2019 mocht ik acte de présence geven tijdens 'Klankboek' in Ossenisse. Dat zijn maandelijkse avonden met literatuur en muziek. Het publiek bestond uit Zeeuws-Vlamingen en Vlamingen, een optimaal recept voor gezelligheid! Jan Vantoortelboom Onder hen de schrijver Jan Vantoortelboom, bekend van boeken als De verzonken Jongen , Meester Mitraillette , De man die haast had en De Drager . Binnenkort verschijnt Jagersmaan . www.facebook.com/jan.vantoortelboom

Krijg nou niks: Sylvain Ephimenco heeft ook eindelijk De Klimaatparadox' gelezen:

[Het lijk in de kast] We hebben de recente film 'A life on our planet' van David Attenborough niet nodig om te weten hoe de zaken erbij staan: beroerd en het wordt steeds erger." Zo begint de heldere en waardevolle bijdrage van lezer Pier Bergsma over beperking van de bevolkingsgroei (Opinie, dinsdag). Ik had toevallig net op Netflix het alarmsignaal van bioloog en natuurfilmer David Attenborough (1926) zien en horen loeien: als extreem uidijende soort die afkoerst op de zesde massa-extinctie 'hebben we de wereld verwoest' zei hij. Maar deze film is niet alleen kommer en kwel. De 94-jarige Attenborough eindigt met een optimistische noot: niets is nog verloren want met duurzame energiebronnen, herbebossing en plantaardig voedsel kunnen we hopen op een grondige restauratie van onze planeet. Er is ook iets in zijn film dat opmerkelijk genoemd mag worden: Attenborough legt de link met overbevolking als het gaat om de vernietigingen die de mens aan zijn leefomgeving aan...

Opinie: "Peter van Druenen schetst een somber maar wel realistisch beeld; ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt"

Het interessante boek De Klimaat Paradox van Peter van Druenen (uitgeverij Cossee) handelend over bevolkingsgroei of klimaatbeheer stelt duidelijk dat de geweldige bevolkingsgroei nauwelijks afgewend kan worden. Hij neemt China als voorbeeld en stelt duidelijk dat de een-kind-politiek eigenlijk ook gefaald heeft. Hij haalt de geleerde econoom en theoloog Malthus erbij die ons 4 eeuwen geleden al duidelijk maakte dat de grote bevolkingstoename gekoppeld aan de onvermijdelijke toename van de consumptie en dus de productie het einde van de mensheid moet betekenen. Zijn boek, ook als je het niet met hem eens bent, zet je wel aan het denken. 3 aardbollen Het is waar dat wij 3 aardbollen nodig hebben om onze consumptie te bevredigen. Helaas hebben we er maar één. Peter van Druenen schetst (...) een somber maar wel realistisch beeld. Ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt. Afrika-nieuws Dit fragment komt uit een artikel van Aart van der Heijde, consultant voedselveiligheid in Afrika-...