Doorgaan naar hoofdcontent

Recensie: "Essay zonder oplossingen"

Recensie Klimaatparadox in TW
De klimaatparadox van Peter van Druenen is met zijn 96 pagina’s eigenlijk te dun om een boek te noemen. De historicus noemt het dan ook een ‘boek essay’ en hij beschrijft hierin de relatie tussen de klimaatcrisis en de groeiende bevolking. In De klimaatparadox plaatst Van Druenen de discussie over bevolkingsgroei in een historische context.

Het boek begint in 1972 bij het uitkomen van het rapport van de Club van Rome. Het rapport Grenzen aan de groei zorgde destijds voor veel opschudding, omdat er een beeld werd geschilderd van in een aantal decennia oprakende grondstofvoorraden. Overbevolking werd gezien als een van de belangrijkste oorzaken hiervan. In de rest van het boek wordt de relevantie van het rapport voor de huidige tijd beschreven. Van Druenen beargumenteert dat de factor bevolkingsgroei weer een belangrijke plaats in het klimaatdebat moet krijgen.

Daarbij moeten we niet alleen praten over geboortebeperking, maar ook over onze neiging om tegen elke prijs mensenlevens te redden en te verlengen. Deze uitspraak lijkt aan te zetten tot een interessante en controversiële oplossing.

Maar de schrijver ziet zelf ook in dat dit leidt tot een onmogelijk ethisch dilemma. Niet meer ingrijpen bij doodsdreigingen, natuurrampen of ziekte zal nooit gebeuren. Wat we dan wel moeten doen? Accepteren dat de Apocalyps zal komen en ons tot de tanden bewapenen door dijken te bouwen. Laat al die techniek als windmolens en zonnepanelen maar zitten, is het devies. Dat heeft toch geen zin in vergelijking met de bevolkingsgroei. Daarmee schaart Van Druenen zich bij een bepaald type klimaatsceptici. Deze geloven wel in de klimaatverandering, maar denken dat het al zo ver is gekomen dat er geen houden meer aan is.

De Club van Rome kreeg destijds veel kritiek over zich heen, omdat ze onvoldoende aandacht gaf aan de mogelijkheid met nieuwe technologieën het doemscenario af te wenden. En dit is ook precies wat er mist in De klimaatparadox. Oproepen om maar te stoppen met technologische ontwikkelingen omdat de Apocalyps er toch aankomt is een ‘selffulfilling prophecy’. Bevolkingsgroei is namelijk niet de enige factor die meespeelt; hoeveel en wat mensen consumeren is ook van groot belang. 49 % van alle CO2-uitstoot wordt nu veroorzaakt door de rijkste 10 % van de wereldbevolking. Naar schatting verspillen we ook nog eens een derde van ons voedsel. Daar zit genoeg ruimte om het onheil – in ieder geval voorlopig – wel af te wenden. Als onze Westerse levensstijl wordt ingeruild voor een duurzame variant is er een wereld te realiseren waarin voor iedereen plek is. Om dit te kunnen bewerkstelligen is technologie nodig. Technologie voor duurzame energie, om voedselverspilling tegen te gaan en om meer voedsel te produceren op minder grond.

De klimaatparadox is een interessant historisch essay, maar het mist oplossingen.
--------------------------
Bron: Techniek & Wetenschap

Reacties

  1. Dr.Agbazara is a great man,this doctor help me to bring back my lover
    Jenny Williams who broke up with me 2year ago with his powerful spell
    casting and today she is back to me so if you need is help contact him on
    email: ( agbazara@gmail.com ) or call/WhatsApp +2348104102662. And
    get your relationship problem solve like me

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Opinie: "Peter van Druenen schetst een somber maar wel realistisch beeld; ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt"

Het interessante boek De Klimaat Paradox van Peter van Druenen (uitgeverij Cossee) handelend over bevolkingsgroei of klimaatbeheer stelt duidelijk dat de geweldige bevolkingsgroei nauwelijks afgewend kan worden. Hij neemt China als voorbeeld en stelt duidelijk dat de een-kind-politiek eigenlijk ook gefaald heeft. Hij haalt de geleerde econoom en theoloog Malthus erbij die ons 4 eeuwen geleden al duidelijk maakte dat de grote bevolkingstoename gekoppeld aan de onvermijdelijke toename van de consumptie en dus de productie het einde van de mensheid moet betekenen. Zijn boek, ook als je het niet met hem eens bent, zet je wel aan het denken. 3 aardbollen Het is waar dat wij 3 aardbollen nodig hebben om onze consumptie te bevredigen. Helaas hebben we er maar één. Peter van Druenen schetst (...) een somber maar wel realistisch beeld. Ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt. Afrika-nieuws Dit fragment komt uit een artikel van Aart van der Heijde, consultant voedselveiligheid in Afrika-

Essay: Filosofie voor (klimaat)dummies

(boekbespreking door Peter van Druenen van 'Wat gebeurde er in de 20e eeuw?' van de Duitse filosoof Peter Sloterdijk in relatie tot mijn boek De Klimaatparadox) “Zou je (…) de hele mensheid bijeenbrengen en op één plek samenpersen, dan zou ze een ruimte innemen van driehonderd miljard liter, dus net geen derde van een kubieke kilometer. Dat lijkt heel wat. Maar de wereldzeeën bevatten één miljard tweehonderdvijfentachtig miljoen kubieke kilometer water. Zou je dus de hele mensheid, deze vijf miljard mensenlichamen, in de oceaan dumpen, dan zou de zeespiegel niet eens een honderdste millimeter stijgen. Met deze lichte deining zou de aarde eens en voor al van mensen verlaten zijn.” Met dit citaat uit 1983 van Stanislaw Lem, vooral bekend van zijn roman Solaris, brengt Peter Sloterdijk in zijn nieuwe bundel Wat gebeurde er in de 20e eeuw? de lezer al op de tweede pagina van zijn nieuwe bundel in verwarring. Is de mens inderdaad een te verwaarlozen kwantiteit te midden van de

Schrijver Jan Van Toortelboom bezoekt lezing over De Klimaatparadox en schrikt

Donderdag 17 januari 2019 mocht ik acte de présence geven tijdens 'Klankboek' in Ossenisse. Dat zijn maandelijkse avonden met literatuur en muziek. Het publiek bestond uit Zeeuws-Vlamingen en Vlamingen, een optimaal recept voor gezelligheid! Jan Vantoortelboom Onder hen de schrijver Jan Vantoortelboom, bekend van boeken als De verzonken Jongen , Meester Mitraillette , De man die haast had en De Drager . Binnenkort verschijnt Jagersmaan . www.facebook.com/jan.vantoortelboom