Doorgaan naar hoofdcontent

Malthus, Th.R., An Essay on the Principle of Population

Malthus, Th.R., An Essay on the Principle of Population
Malthus, Th.R., An Essay on the Principle of Population (1798)

In 1798 publiceerde Thomas Robert Malthus, een Britse wiskundige en dominee, de eerste versie van An Essay on the Principle of Population. Hij zou later hebben verklaard dat het hele idee een opwelling was. Of hij dat precies zo heeft gezegd is niet bekend, feit is wel dat hij niet zijn naam op de publicatie liet noteren. Mogelijk verwachtte hij dat er veel ophef zou ontstaan over zijn stellingen in het boek, waarvan de inhoud een inktzwart beeld schetste van de toekomst van de maatschappij, de menselijke aard en de economie.

Er was in de visie van Malthus één dominante variabele die in elk toekomstscenario roet in het eten zou gooien: de toename van de bevolking. De essentie van het model dat hij ontwikkelde was het gegeven dat deze groei exponentieel was, terwijl de groei van de middelen om elk mens een bestaan te garanderen lineair was. De beperking van deze laatste variabele was dus altijd een rem, een ‘positieve check’, op de toename van de eerste. Malthus verduidelijkte dat met een voorbeeld. Hij stelde de wereldbevolking op een miljard. De mensheid zou groeien volgens de reeks 1, 2, 4, 8, 16, 32, 64, 128, 256, 512, …. De middelen van bestaan zouden groeien volgens de reeks 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, …. In 225 jaar zou de verhouding tussen de bevolking en de middelen van bestaan 512:10 zijn, in driehonderd jaar 4.096:13 en na tweeduizend jaar zou het niet meer te berekenen zijn. Feitelijk schreef Malthus al in 1798 wat Meadows en zijn team in 1972 ook wilden aangeven: de wereldbevolking groeit exponentieel, terwijl de voedselvoorraden een meer lineaire toename zullen laten zien.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Schrijver Jan Van Toortelboom bezoekt lezing over De Klimaatparadox en schrikt

Donderdag 17 januari 2019 mocht ik acte de présence geven tijdens 'Klankboek' in Ossenisse. Dat zijn maandelijkse avonden met literatuur en muziek. Het publiek bestond uit Zeeuws-Vlamingen en Vlamingen, een optimaal recept voor gezelligheid! Jan Vantoortelboom Onder hen de schrijver Jan Vantoortelboom, bekend van boeken als De verzonken Jongen , Meester Mitraillette , De man die haast had en De Drager . Binnenkort verschijnt Jagersmaan . www.facebook.com/jan.vantoortelboom

Krijg nou niks: Sylvain Ephimenco heeft ook eindelijk De Klimaatparadox' gelezen:

[Het lijk in de kast] We hebben de recente film 'A life on our planet' van David Attenborough niet nodig om te weten hoe de zaken erbij staan: beroerd en het wordt steeds erger." Zo begint de heldere en waardevolle bijdrage van lezer Pier Bergsma over beperking van de bevolkingsgroei (Opinie, dinsdag). Ik had toevallig net op Netflix het alarmsignaal van bioloog en natuurfilmer David Attenborough (1926) zien en horen loeien: als extreem uidijende soort die afkoerst op de zesde massa-extinctie 'hebben we de wereld verwoest' zei hij. Maar deze film is niet alleen kommer en kwel. De 94-jarige Attenborough eindigt met een optimistische noot: niets is nog verloren want met duurzame energiebronnen, herbebossing en plantaardig voedsel kunnen we hopen op een grondige restauratie van onze planeet. Er is ook iets in zijn film dat opmerkelijk genoemd mag worden: Attenborough legt de link met overbevolking als het gaat om de vernietigingen die de mens aan zijn leefomgeving aan...

Opinie: "Peter van Druenen schetst een somber maar wel realistisch beeld; ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt"

Het interessante boek De Klimaat Paradox van Peter van Druenen (uitgeverij Cossee) handelend over bevolkingsgroei of klimaatbeheer stelt duidelijk dat de geweldige bevolkingsgroei nauwelijks afgewend kan worden. Hij neemt China als voorbeeld en stelt duidelijk dat de een-kind-politiek eigenlijk ook gefaald heeft. Hij haalt de geleerde econoom en theoloog Malthus erbij die ons 4 eeuwen geleden al duidelijk maakte dat de grote bevolkingstoename gekoppeld aan de onvermijdelijke toename van de consumptie en dus de productie het einde van de mensheid moet betekenen. Zijn boek, ook als je het niet met hem eens bent, zet je wel aan het denken. 3 aardbollen Het is waar dat wij 3 aardbollen nodig hebben om onze consumptie te bevredigen. Helaas hebben we er maar één. Peter van Druenen schetst (...) een somber maar wel realistisch beeld. Ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt. Afrika-nieuws Dit fragment komt uit een artikel van Aart van der Heijde, consultant voedselveiligheid in Afrika-...