DE KLIMAAT PARADOX

Wat de auteur probeert aan te tonen, is dat er een interne paradox zit in de nu stilaan universele bekommernis voor een beter en gezonder leefmilieu. Om een lang verhaal kort te maken: stel dat w er met zijn allen in slagen om wereldwijd te komen tot een beter, gezonder, duurzaam leefmilieu met een productieapparaat dat zich aan deze nieuwe vereisten heeft aangepast. Dan zal één van de gevolgen daarvan zijn dat er aanzienlijk minder overlijdens zullen zijn ten gevolge van aandoeningen aan de luchtwegen. Minder overlijdens dus door minder fijn stof, CO², stikstof in de lucht. Maar ook dank zij van gezondere voeding door minder schadelijke stoffen in ons voedsel zoals zware metalen en plastic. Uitputting van onze natuurlijke hulpbronnen Goed zo, maar minder overlijdens betekent dan wel een nog snellere aangroei van de wereldbevolking. En precies die aangroei van de wereldbevolking legt de grootste druk op ons leefmilieu. Want al die bijkomende mondjes moeten gevoed worden, en zoeke...

Géén ver-van-mijn-bedshow  Peter Van Druenen en Pieter Boussemaere hebben alvast één ding gemeen: de klimaatverandering is volgens hen vooral géén ver-van-mijn-bedshow, wel een reële dreiging. Boussemaere biedt tien wetenschappelijk onderbouwde acties aan waarmee iedereen zijn steentje kan bijdragen. Volgens Van Druenen is een radicalere aanpak nodig: de overbevolking heeft een nefaste invloed op het klimaat. Daarna signeren.

Elke maand worden in de PZC en het literaire blog 'Zeeland geboekt' van Jan van Damme de vijf best verkopende boeken bekend gemaakt van de afgelopen maand. Dat gebeurt per boekhandel. In totaal doen zes boekhandels mee in Vlissingen, Middelburg, Goes, Terneuzen en Zierikzee. 'De Klimaatparadox' was in september het best verkopende boek van de boekhandels 't Spui in Vlissingen en De Koperen tuin in Goes.

In dit essay behandelt de auteur een bijna evenzeer gevoelig als  ethisch moeilijk onderwerp: de mens als grootste vijand van het klimaat, zichzelf en daarbij de wereld. Er blijkt reeds in het jaar 1972 een “Club van Rome” te zijn samen geweest, bestaande uit ambtenaren en industriëlen, die een voorspellend document de wereld hebben ingestuurd met hun toekomstvisie over de leefbaarheid van de wereld, afhankelijk van vijf verschillende parameters, maar met als belangrijkste de bevolkingsgroei. Later werd deze studie langs alle kanten aangevallen, en tegengesproken. Echter, de feiten laten de grote voorspellende kracht van het document zien. Het essay behandelt echter nog een ander document. Een soortgelijk document werd reeds opgesteld in 1798, met zelfsoortige maar andere voorspellingen, maar zonder rekening te houden met o.a. de industriële revolutie. Ook daarin stelde de toenmalige auteur, Thomas Robert Malthus, dat de bevolkingstoename het grootste probleem zal zijn, o.a. ...

Deze week gevraagd om een deel uit 'De Klimaatparadox" te publiceren in ElsevierWeekblad.nl onder de titel: Is het klimaat wel maakbaar? Het is de proloog van het boek, waarin ik het probleem schets en de vragen oproep die ik in de vijf hoofdstukken probeer te beantwoorden. Orkanen nemen merkbaar in kracht toe, hittegolven worden heter, moessons natter, droogtes droger en smog dikker. Is dit nog te stuiten? We moeten sceptisch zijn over de aanname dat we er zelf veel aan kunnen doen, stelt historicus, schrijver, uitgever en internetpionier Peter van Druenen. In het tegenwoordige gepolariseerde debat over de klimaatcrisis, waarin gelovigen geloviger worden en sceptici sceptischer, ben ik ambivalent, of liever gezegd: pragmatist. Om te beginnen: ik erken de klimaatcrisis in haar volle omvang. Sterker nog, ik ben er na mijn onderzoek in de recente wetenschappelijke literatuur over dit onderwerp van overtuigd dat de situatie nog ernstiger is dan ze meestal wordt voorgespiege...

Bron: lezersreviews Bol.com

Wereldproblemen zijn onderhevig aan hypes. Nu hebben we het alweer enkele jaren over opwarming van de aarde en rijzing van de zeespiegel. Gek genoeg wordt er bijna nergens meer gesproken over overbevolking. Dat er jaarlijks 83 miljoen mensen bij komen, dat het huidige aantal van 7,5 miljard aardebewoners over een goede dertig jaar de grens van 10 miljard zal bereiken. Overbevolking,  de Club van Rome kwam er in de jaren zeventig van de vorige eeuw mee. 'Grenzen aan de groei' heet het rapport, dat destijds voor het eerst duidelijk maakte dat 'meer en nog meer' tot rampen moet leiden. Vanmiddag presenteerde Peter van Druenen zijn boek 'De klimaatparadox'. In boekhandel 't Spui in Vlissingen ging het opeens over onderwerpen als bevolkingsgroei en klimaatbeheer. Als schrijver van de stadsgeschiedenis van Vlissingen maakte hij zich drie jaar geleden onsterfelijk: 1104 pagina's gevangen onder de titel 'Vissers, kapers, arbeiders - Vlissingen 700 jaar...

Kijk, dat Margreet de Haan bij het boekenpanel van DWDD zit dat elke maand een boek van de maand kiest is één. Dat Margreet elke week een boek van de week kiest is twéé.  De volledige tekst: "Onlangs hadden we in onze boekhandel de feestelijke doop van Peter van Druenen’s boek ‘De Klimaatparadox’. Nu is er naast de ‘dikke Van Druenen’, het boek dat hij eerder schreef, ‘Vissers, kapers en arbeiders- Vlissingen 700 jaar stadsrechten’ een ‘dunne Van Druenen’. Dit boekje is echter van een geheel andere orde…en al was de presentatie heel feestelijk, de voorspellingen van van Druenen over het klimaat zijn dat allerminst. Niet omdat hij een doemdenker is maar omdat hij gedegen onderzoek heeft gedaan en juist als historicus de verbanden kan leggen en met argumenten komt die staan als een huis. Zo was ik zelf geschokt te lezen dat het doen van één simpele zoekopdracht via Google net zoveel energie kost als het koken van een keteltje water. En dan te bedenken dat inmiddels bijna iede...

VLISSINGEN - Jarenlang hoorde je er niemand over, maar opeens lijkt overbevolking weer een belangrijk item. In zijn een paar weken geleden verschenen boek ‘De Klimaatparadox’ legt Vlissinger Peter van Druenen een verband tussen de overbevolking en de klimaatverandering. “Door vrienden ben ik gewaarschuwd dat het gewaagd is.” Peter van Druenen zegt dat je het niet redt met windmolens en zonnepanelen Door: Eugene de Kok   woensdag 10 oktober 06:56 - 2018 CDA-politicus Sybrand van Haersma Buma kaartte de overbevolking aan tijdens de algemene beschouwingen, Elsevier wijdde er vorige week een artikel aan en er gaan geluiden op om via een staatscommissie iets aan de groeiende bevolking te doen. Peter van Druenen hoort de discussies over het ooit zo omstreden onderwerp aan, net als hij met aandacht luistert naar het debat over de klimaatverandering en zeespiegelstijging. Duizendpoot Of de aandacht voor het onderwerp (mede) door ‘De Klimaatparadox’ komt, weet hij niet. Wel w...

Toeval of niet: nog geen twee weken na de verschijning van het opzienbarende essay De Klimaatparadox van Peter van Druenen strijden twee nieuwsfeiten om de aandacht: de sterkere stijging van de zeespiegel en de snellere groei van de Nederlandse bevolking. Het laatste haalde gisteren zelfs de Algemene Politieke Beschouwingen in de Tweede Kamer. Wat opviel: de twee problemen werden direct geprojecteerd op de Nederlandse situatie en versmald tot de oplossingsrichtingen waarover we het al jaren hebben: de zee kan worden tegengehouden met hogere dijken en de overbevolking door iets te doen aan de immigratie. Nergens werd een verband gelegd tussen beide problemen. Nergens ook werd iets gezegd over de oorzaken. Nergens had iemand het over de wereld buiten Nederland. In De Klimaatparadox doet historicus Peter van Druenen dit wél. De wereldwijde bevolkingsgroei, die vooral wordt veroorzaakt door de snel stijgende gemiddelde leeftijd, is een thema dat nauwelijks nog aan de orde komt. In co...

Margreet de Haan van Boekhandel 't Spui in Vlissingen, boekverkoopster van het jaar 2018 en lid van het boekenpanel van De Wereld Draait Door: "Onlangs hadden we in onze boekhandel de feestelijke doop van Peter van Druenen’s boek ‘De Klimaatparadox’. Nu is er naast de ‘dikke Van Druenen’, het boek dat hij eerder schreef, ‘Vissers, kapers en arbeiders- Vlissingen 700 jaar stadsrechten’ een ‘dunne Van Druenen’. Dit boekje is echter van een geheel andere orde…en al was de presentatie heel feestelijk, de voorspellingen van van Druenen over het klimaat zijn dat allerminst. Niet omdat hij een doemdenker is maar omdat hij gedegen onderzoek heeft gedaan en juist als historicus de verbanden kan leggen en met argumenten komt die staan als een huis. Zo was ik zelf geschokt te lezen dat het doen van één simpele zoekopdracht via Google net zoveel energie kost als het koken van een keteltje water. En dan te bedenken dat inmiddels bijna iedereen ter wereld een smartphone bezit en twent...

De Android-app van de Klimaatparadox is klaar! In de app publiceer ik artikelen, essays, recensies, lezingen, debatten en video's. In de app publiceer ik artikelen, essays, recensies, lezingen, debatten en video's. Voor de installatie klikt u in uw mobiele telefoon of tablet op deze link De app-knop staat ook in het menu bovenaan alle pagina's van deze blog. De rest wijst zich vanzelf.

Confronting take on the moral dilemmas of the climate debate; Revisiting of the climate change classic The Limits to Growth (Club of Rome) with intriguing conclusions; Englisch sample available.

De klimaatparadox van Peter van Druenen is met zijn 96 pagina’s eigenlijk te dun om een boek te noemen. De historicus noemt het dan ook een ‘boek essay’ en hij beschrijft hierin de relatie tussen de klimaatcrisis en de groeiende bevolking. In De klimaatparadox plaatst Van Druenen de discussie over bevolkingsgroei in een historische context. Het boek begint in 1972 bij het uitkomen van het rapport van de Club van Rome. Het rapport Grenzen aan de groei zorgde destijds voor veel opschudding, omdat er een beeld werd geschilderd van in een aantal decennia oprakende grondstofvoorraden. Overbevolking werd gezien als een van de belangrijkste oorzaken hiervan. In de rest van het boek wordt de relevantie van het rapport voor de huidige tijd beschreven. Van Druenen beargumenteert dat de factor bevolkingsgroei weer een belangrijke plaats in het klimaatdebat moet krijgen. Daarbij moeten we niet alleen praten over geboortebeperking, maar ook over onze neiging om tegen elke prijs mensenlevens t...

(boekbespreking van 'Wat gebeurde er in de 20e eeuw?' van de Duitse filosoof Peter Sloterdijk in relatie tot mijn boek De Klimaatparadox ) “Zou je (…) de hele mensheid bijeenbrengen en op één plek samenpersen, dan zou ze een ruimte innemen van driehonderd miljard liter, dus net geen derde van een kubieke kilometer. Dat lijkt heel wat. Maar de wereldzeeën bevatten één miljard tweehonderdvijfentachtig miljoen kubieke kilometer water. Zou je dus de hele mensheid, deze vijf miljard mensenlichamen, in de oceaan dumpen, dan zou de zeespiegel niet eens een honderdste millimeter stijgen. Met deze lichte deining zou de aarde eens en voor al van mensen verlaten zijn.” Met dit citaat uit 1983 van Stanislaw Lem, vooral bekend van zijn roman Solaris, brengt Peter Sloterdijk in zijn nieuwe bundel  Wat gebeurde er in de 20e eeuw?  de lezer al op de tweede pagina van zijn nieuwe bundel in verwarring. Is de mens inderdaad een te verwaarlozen kwantiteit te midden van de vaste, vloeibar...

Journalist en voormalig hoofdredacteur van het AD Peter de Jonge interviewt wekelijks de Commissaris van de Koning in Zeeland, Han Polman. In dit fragment stelt De Jonge aan Polman een vraag over het boek De Klimaatparadox .

"Ik verwijs naar het artikel over het boek De Klimaatparadox van Peter van Druenen in Primo van deze week. Omdat het me maar zelden overkomt dat ik het bijna 100 % eens ben met een boek of artikel schrijf ik dit. Inderdaad, de grootste bedreiging van de mensheid, is de mensheid zelf.  Het is wonderbaarlijk dat dit duidelijk gezegd is door Malthus, en de Club van Rome, en dat dit nu, blijkbaar, helemaal vergeten is.  Ook was de Nederlandse regering er na de oorlog van overtuigd dat Nederland “vol” was en emigratie aanmoedigde, terwijl men, nu het meer dan overvol is, men maar blijft volhouden dat er nog plaats genoeg is. Na 40 jaar in projecten in ontwikkelingslanden te hebben gewerkt ben ik tot de conclusie gekomen dat die projecten beter gestopt kunnen worden, en dat al het geld beter besteed zou zijn aan geboortebeperking.  Echter, er is daarvoor geen sociale en politieke wil. In plaats daarvan,”blijft men maar goochelen met wonderoplossingen” zoals Van Druenen s...

Peter van Druenen, auteur van De Klimaatparadox, zal deze middag in gesprek gaan over zijn laatste boek (met o.a. Ira von Harras, directeur Zeeuwse Milieu Federatie en Jaap Hanekemp, scheikundige en theoloog).  “Het in toom houden van de wereldwijde bevolkingsgroei was in 1972 het belangrijkste thema in het Rapport van de Club van Rome, maar is in de decennia daarna uit de discussie verdwenen. De zoektocht naar het antwoord op de vraag hoe dat zo gekomen is, levert een ongemakkelijke waarheid op. De exponentiële groei van de wereldbevolking is in haar consequenties immers nog steeds de belangrijkste motor van klimaatverandering. Het inperken ervan vereist een bredere blik dan alleen die van geboortebeperking: we zullen het vooral moeten hebben over onze natuurlijke, maar in de kern destructieve neiging om tegen elke prijs mensenlevens te redden en te verlengen. Wanneer we daarover niet willen praten, resteert ons slechts één alternatief: we leggen ons erbij neer dat de wereldbevo...