Mijn boek-essay 'De Klimaatparadox' gaat over de klimaatcrisis in relatie tot het onderschatte probleem van een groeiende en consumerende wereldbevolking, het zwaar overschatte belang van windmolens en zonnepanelen, de schande van de biomassa-industrie en de beklemmende greep die het grootkapitaal al jaren heeft heeft op de milieubeweging en haar oplossingsrichtingen.
Vanavond bekeek ik de nieuwste documentaire van de Amerikaanse filmmaker en icoon van links, Michael Moore: 'Planet of the Humans'. Na afloop was ik blij, maar ook verbijsterd. Het script voor de film volgt bijna naadloos de verhaallijn van 'De Klimaatparadox'. Uiteraard heeft hij het niet gelezen. Het boekje is niet eens vertaald. Waarom ik dan wel blij was? Simpel: het gaat om de boodschap. Moore heeft een miljoenenpubliek en maakt gehakt van de milieu-industrie. Hij gelooft, net als ik, dat het klimaat zwaar te lijden heeft van de 'human footprint', maar kijkt ook verder dan zijn neus lang is: de huidige klimaatoplossingen zijn commercieel georiënteerd en vormen meer een bedreiging voor het klimaat dan een oplossing. Kijken die film:
Vanavond bekeek ik de nieuwste documentaire van de Amerikaanse filmmaker en icoon van links, Michael Moore: 'Planet of the Humans'. Na afloop was ik blij, maar ook verbijsterd. Het script voor de film volgt bijna naadloos de verhaallijn van 'De Klimaatparadox'. Uiteraard heeft hij het niet gelezen. Het boekje is niet eens vertaald. Waarom ik dan wel blij was? Simpel: het gaat om de boodschap. Moore heeft een miljoenenpubliek en maakt gehakt van de milieu-industrie. Hij gelooft, net als ik, dat het klimaat zwaar te lijden heeft van de 'human footprint', maar kijkt ook verder dan zijn neus lang is: de huidige klimaatoplossingen zijn commercieel georiënteerd en vormen meer een bedreiging voor het klimaat dan een oplossing. Kijken die film:
Reacties
Een reactie posten