Doorgaan naar hoofdcontent

Een opzienbarende bijdrage aan het klimaatdebat, voor gelovigen én sceptici

De Klimaatparadox over overbevolking en klimaatdebat
ISBN 978 90 5936 806 4, prijs € 15,50.  
De klimaatparadox' beschrijft de dilemma's in de wereldwijde ontwikkeling: de complicaties die optreden bij een (groeiende) welvaart en de klimaateffecten ervan. Het boek begint met het Rapport van de Club van Rome. Hierin wordt aangegeven dat overbevolking een hoofdoorzaak is van klimaatproblemen. Maar bevolkingsgroei remmen is een ethische kwestie. Zo ook het beperken van welvaart, mensen met mobiele telefoons, mobiliteit en andere veroorzakers van klimaatproblemen.

Nu – 46 jaar later – is er nog relatief weinig bereikt, maar wel meer bestudeerd. Een grote schaarste is 'de bereidheid van mensen om naar elkaar te luisteren en hun eigen gelijk op de tweede plaats te zetten'. Dit maakt dat dit boek klimaatbeheersing breder trekt en ook de gedragskant en de bereidheid om oplossingen te realiseren erbij betrekt.

Het boek benadert de klimaatdiscussie vanuit de historische context. Gericht op beslissers in klimaatvraagstukken en iedereen die er belangstelling voor heeft. Voorzien van eindnoten met onder meer literatuurverwijzingen.

>> Over de auteur


Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Opinie: "Peter van Druenen schetst een somber maar wel realistisch beeld; ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt"

Het interessante boek De Klimaat Paradox van Peter van Druenen (uitgeverij Cossee) handelend over bevolkingsgroei of klimaatbeheer stelt duidelijk dat de geweldige bevolkingsgroei nauwelijks afgewend kan worden. Hij neemt China als voorbeeld en stelt duidelijk dat de een-kind-politiek eigenlijk ook gefaald heeft. Hij haalt de geleerde econoom en theoloog Malthus erbij die ons 4 eeuwen geleden al duidelijk maakte dat de grote bevolkingstoename gekoppeld aan de onvermijdelijke toename van de consumptie en dus de productie het einde van de mensheid moet betekenen. Zijn boek, ook als je het niet met hem eens bent, zet je wel aan het denken. 3 aardbollen Het is waar dat wij 3 aardbollen nodig hebben om onze consumptie te bevredigen. Helaas hebben we er maar één. Peter van Druenen schetst (...) een somber maar wel realistisch beeld. Ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt. Afrika-nieuws Dit fragment komt uit een artikel van Aart van der Heijde, consultant voedselveiligheid in Afrika-...
Een reactie posten
Meer lezen

Krijg nou niks: Sylvain Ephimenco heeft ook eindelijk De Klimaatparadox' gelezen:

[Het lijk in de kast] We hebben de recente film 'A life on our planet' van David Attenborough niet nodig om te weten hoe de zaken erbij staan: beroerd en het wordt steeds erger." Zo begint de heldere en waardevolle bijdrage van lezer Pier Bergsma over beperking van de bevolkingsgroei (Opinie, dinsdag). Ik had toevallig net op Netflix het alarmsignaal van bioloog en natuurfilmer David Attenborough (1926) zien en horen loeien: als extreem uidijende soort die afkoerst op de zesde massa-extinctie 'hebben we de wereld verwoest' zei hij. Maar deze film is niet alleen kommer en kwel. De 94-jarige Attenborough eindigt met een optimistische noot: niets is nog verloren want met duurzame energiebronnen, herbebossing en plantaardig voedsel kunnen we hopen op een grondige restauratie van onze planeet. Er is ook iets in zijn film dat opmerkelijk genoemd mag worden: Attenborough legt de link met overbevolking als het gaat om de vernietigingen die de mens aan zijn leefomgeving aan...
Een reactie posten
Meer lezen

Recensie: "Essay maakt het klimaatprobleem nog paradoxaler"

Historicus, auteur, uitgever en internetpionier Peter van Dreunen (1952) komt met een betoog over het klimaat. Een essay dat de naam De klimaatparadox. Bevolkingsgroei of klimaatbeheer draagt.   Van Druenen onderkent het klimaatprobleem. De aarde warmt te snel op en dat heeft verscheidene rampen tot gevolg. Echter, onze meelevendheid voor de medemens is volgens hem onderdeel van het probleem en dat levert een paradoxale situatie op:  ‘We investeren in klimaatbeheer en medemenselijkheid, maar voeden daarmee het monster dat eruit voortkomt, het monster van overbevolking, van grote druk op de grondstoffenvoorraden en voedselbronnen, van milieuvervuiling – dat is de klimaatparadox.’  Club van Rome Om inzicht te creëren in deze paradox en om zijn betoog te ondersteunen, verwijst Peter van Druenen meermaals naar het onderzoek van de Club van Rome uit 1972. Deze onderzoeksclub, bestaande uit wetenschappers en mensen uit het bedrijfsleven, kwam in de jaren ‘70 al met...
Een reactie posten
Meer lezen