Doorgaan naar hoofdcontent

Recensie: "De Klimaatparadox is een lastige, maar erover discussiëren is broodnodig"

Recensie in Mixedgrill.nl
De klimaatparadox gaat over klimaat en taboes
essay van Peter van Druenen

In 1972 benoemde de Club van Rome een aantal problemen waarmee ons klimaat de komende jaren zal kampen. Eén van de oplossingen uit het toenmalige rapport is nu helemaal van de (politieke) agenda verdwenen. Peter van Druenen slingert met het essay De Klimaatparadox de discussie over die verdwenen oplossing weer aan. Er zijn flink wat factoren te benoemen die van invloed zijn op ons veranderende klimaat en de manier waarop we onze energiereserves uitputten. Ook zijn heel veel oplossingen bedacht, maar een zeer effectieve oplossing ontbreekt. De Club van Rome benoemde het nog wel, maar sindsdien is het langzaamaan verdwenen. Het gaat om het feit dat we met veel te veel mensen op deze planeet wonen.

Smartphones
Die groei op zich is nog niet eens het grootse probleem. Het gaat om het feit dat ook steeds meer mensen welvarender worden. Dat klinkt op het eerste gehoor als iets positiefs, maar al deze mensen gaan ook veel meer energie verbruiken. Zo geeft Van Druenen het voorbeeld dat als het aantal mensen dat met een smartphone toegang tot internet heeft met een kwart zou toenemen de wereldwijde energiebehoefte niet meer te bevredigen is. En dan hebben we het niet eens over het toenemende autogebruik, de vleesconsumptie en reizen per vliegtuig.

De Klimaatparadox gaat dieper in op de onderzoeken van de Club van Rome en gaat verder terug in de tijd naar denkers als Thomas Malthus, die ook al over dit onderwerp schreef. Daarnaast is Peter van Druenen zich bewust van het feit dat bevolkingsgroei lastig is af te remmen, laat staan dat je de wereldbevolking kunt laten krimpen. Zeker als je dat op een ethische en menswaardige manier wilt doen. De Klimaatparadox is een lastige, maar erover discussiëren is broodnodig. Dit boek geeft een nuttige voorzet.

- datum: 26 augustus 2018
- medium: Mixedgrill.nl

Reacties

Populaire posts van deze blog

Schrijver Jan Van Toortelboom bezoekt lezing over De Klimaatparadox en schrikt

Donderdag 17 januari 2019 mocht ik acte de présence geven tijdens 'Klankboek' in Ossenisse. Dat zijn maandelijkse avonden met literatuur en muziek. Het publiek bestond uit Zeeuws-Vlamingen en Vlamingen, een optimaal recept voor gezelligheid! Jan Vantoortelboom Onder hen de schrijver Jan Vantoortelboom, bekend van boeken als De verzonken Jongen , Meester Mitraillette , De man die haast had en De Drager . Binnenkort verschijnt Jagersmaan . www.facebook.com/jan.vantoortelboom

Krijg nou niks: Sylvain Ephimenco heeft ook eindelijk De Klimaatparadox' gelezen:

[Het lijk in de kast] We hebben de recente film 'A life on our planet' van David Attenborough niet nodig om te weten hoe de zaken erbij staan: beroerd en het wordt steeds erger." Zo begint de heldere en waardevolle bijdrage van lezer Pier Bergsma over beperking van de bevolkingsgroei (Opinie, dinsdag). Ik had toevallig net op Netflix het alarmsignaal van bioloog en natuurfilmer David Attenborough (1926) zien en horen loeien: als extreem uidijende soort die afkoerst op de zesde massa-extinctie 'hebben we de wereld verwoest' zei hij. Maar deze film is niet alleen kommer en kwel. De 94-jarige Attenborough eindigt met een optimistische noot: niets is nog verloren want met duurzame energiebronnen, herbebossing en plantaardig voedsel kunnen we hopen op een grondige restauratie van onze planeet. Er is ook iets in zijn film dat opmerkelijk genoemd mag worden: Attenborough legt de link met overbevolking als het gaat om de vernietigingen die de mens aan zijn leefomgeving aan...

Opinie: "Peter van Druenen schetst een somber maar wel realistisch beeld; ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt"

Het interessante boek De Klimaat Paradox van Peter van Druenen (uitgeverij Cossee) handelend over bevolkingsgroei of klimaatbeheer stelt duidelijk dat de geweldige bevolkingsgroei nauwelijks afgewend kan worden. Hij neemt China als voorbeeld en stelt duidelijk dat de een-kind-politiek eigenlijk ook gefaald heeft. Hij haalt de geleerde econoom en theoloog Malthus erbij die ons 4 eeuwen geleden al duidelijk maakte dat de grote bevolkingstoename gekoppeld aan de onvermijdelijke toename van de consumptie en dus de productie het einde van de mensheid moet betekenen. Zijn boek, ook als je het niet met hem eens bent, zet je wel aan het denken. 3 aardbollen Het is waar dat wij 3 aardbollen nodig hebben om onze consumptie te bevredigen. Helaas hebben we er maar één. Peter van Druenen schetst (...) een somber maar wel realistisch beeld. Ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt. Afrika-nieuws Dit fragment komt uit een artikel van Aart van der Heijde, consultant voedselveiligheid in Afrika-...