Recensie: "De Klimaatparadox is een lastige, maar erover discussiëren is broodnodig"

De klimaatparadox gaat over klimaat en taboes
essay van Peter van Druenen

In 1972 benoemde de Club van Rome een aantal problemen waarmee ons klimaat de komende jaren zal kampen. Eén van de oplossingen uit het toenmalige rapport is nu helemaal van de (politieke) agenda verdwenen. Peter van Druenen slingert met het essay De Klimaatparadox de discussie over die verdwenen oplossing weer aan. Er zijn flink wat factoren te benoemen die van invloed zijn op ons veranderende klimaat en de manier waarop we onze energiereserves uitputten. Ook zijn heel veel oplossingen bedacht, maar een zeer effectieve oplossing ontbreekt. De Club van Rome benoemde het nog wel, maar sindsdien is het langzaamaan verdwenen. Het gaat om het feit dat we met veel te veel mensen op deze planeet wonen.

Smartphones
Die groei op zich is nog niet eens het grootse probleem. Het gaat om het feit dat ook steeds meer mensen welvarender worden. Dat klinkt op het eerste gehoor als iets positiefs, maar al deze mensen gaan ook veel meer energie verbruiken. Zo geeft Van Druenen het voorbeeld dat als het aantal mensen dat met een smartphone toegang tot internet heeft met een kwart zou toenemen de wereldwijde energiebehoefte niet meer te bevredigen is. En dan hebben we het niet eens over het toenemende autogebruik, de vleesconsumptie en reizen per vliegtuig.

De Klimaatparadox gaat dieper in op de onderzoeken van de Club van Rome en gaat verder terug in de tijd naar denkers als Thomas Malthus, die ook al over dit onderwerp schreef. Daarnaast is Peter van Druenen zich bewust van het feit dat bevolkingsgroei lastig is af te remmen, laat staan dat je de wereldbevolking kunt laten krimpen. Zeker als je dat op een ethische en menswaardige manier wilt doen. De Klimaatparadox is een lastige, maar erover discussiëren is broodnodig. Dit boek geeft een nuttige voorzet.

- datum: 26 augustus 2018
- medium: Mixedgrill.nl

Reacties

Populaire posts van deze blog

Opinie: "Peter van Druenen schetst een somber maar wel realistisch beeld; ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt"

Het interessante boek De Klimaat Paradox van Peter van Druenen (uitgeverij Cossee) handelend over bevolkingsgroei of klimaatbeheer stelt duidelijk dat de geweldige bevolkingsgroei nauwelijks afgewend kan worden. Hij neemt China als voorbeeld en stelt duidelijk dat de een-kind-politiek eigenlijk ook gefaald heeft. Hij haalt de geleerde econoom en theoloog Malthus erbij die ons 4 eeuwen geleden al duidelijk maakte dat de grote bevolkingstoename gekoppeld aan de onvermijdelijke toename van de consumptie en dus de productie het einde van de mensheid moet betekenen. Zijn boek, ook als je het niet met hem eens bent, zet je wel aan het denken. 3 aardbollen Het is waar dat wij 3 aardbollen nodig hebben om onze consumptie te bevredigen. Helaas hebben we er maar één. Peter van Druenen schetst (...) een somber maar wel realistisch beeld. Ik hoop voor ons dat hij ongelijk krijgt. Afrika-nieuws Dit fragment komt uit een artikel van Aart van der Heijde, consultant voedselveiligheid in Afrika-...

Meer lezen

Krijg nou niks: Sylvain Ephimenco heeft ook eindelijk De Klimaatparadox' gelezen:

[Het lijk in de kast] We hebben de recente film 'A life on our planet' van David Attenborough niet nodig om te weten hoe de zaken erbij staan: beroerd en het wordt steeds erger." Zo begint de heldere en waardevolle bijdrage van lezer Pier Bergsma over beperking van de bevolkingsgroei (Opinie, dinsdag). Ik had toevallig net op Netflix het alarmsignaal van bioloog en natuurfilmer David Attenborough (1926) zien en horen loeien: als extreem uidijende soort die afkoerst op de zesde massa-extinctie 'hebben we de wereld verwoest' zei hij. Maar deze film is niet alleen kommer en kwel. De 94-jarige Attenborough eindigt met een optimistische noot: niets is nog verloren want met duurzame energiebronnen, herbebossing en plantaardig voedsel kunnen we hopen op een grondige restauratie van onze planeet. Er is ook iets in zijn film dat opmerkelijk genoemd mag worden: Attenborough legt de link met overbevolking als het gaat om de vernietigingen die de mens aan zijn leefomgeving aan...

Meer lezen

Recensie: "Essay maakt het klimaatprobleem nog paradoxaler"

Historicus, auteur, uitgever en internetpionier Peter van Dreunen (1952) komt met een betoog over het klimaat. Een essay dat de naam De klimaatparadox. Bevolkingsgroei of klimaatbeheer draagt. Van Druenen onderkent het klimaatprobleem. De aarde warmt te snel op en dat heeft verscheidene rampen tot gevolg. Echter, onze meelevendheid voor de medemens is volgens hem onderdeel van het probleem en dat levert een paradoxale situatie op: ‘We investeren in klimaatbeheer en medemenselijkheid, maar voeden daarmee het monster dat eruit voortkomt, het monster van overbevolking, van grote druk op de grondstoffenvoorraden en voedselbronnen, van milieuvervuiling – dat is de klimaatparadox.’ Club van Rome Om inzicht te creëren in deze paradox en om zijn betoog te ondersteunen, verwijst Peter van Druenen meermaals naar het onderzoek van de Club van Rome uit 1972. Deze onderzoeksclub, bestaande uit wetenschappers en mensen uit het bedrijfsleven, kwam in de jaren ‘70 al met...

Meer lezen

DE KLIMAAT PARADOX

Zoeken in deze blog